الّلهُمَ عَجِل لِوَلیِکَ الفَرَج

چه مهم است که این بنده ناچیز تو را بِستاید

                                                                                  یا که شعری بسراید دَرِ دل بُگشاید

تو فراتر چه زمانی و زمین جای تو نیست

                                                                                  رویی بنمایی که دیدار تو غم بزداید

حضرتت وعده حق است، بیا آقاجان

                                                                                   قبل از آن که خبر مرگ مرا بروباید

شده ناموس بشر دستخوش حرص و هوا

                                                                                  مرد خواهم که رَه دین خدا پیماید

کار از کار گذشته است و بلا پی در پی

                                                                                  شرق و غرب کره خاک به خون بِنماید

به فِدای قدمت جام جهان مهدی جان(سلام الله علیهم)

                                                                                   تا تو از رَه بِرَسی عیسی مریم آید.

شعر از : خانم لطفی

سرم به عشق ولایت چو نخل پر بار است

          سری که عشق ندارد کدوی بی بار است

دلم به مهدی موعود بسته است امید

          دلی که شور ندارد ز قصه سرشار است

سر و دل و جانم فدای آن امامی باد

          که پشت پرده غیبت آفتاب بیدار است

خدا کند که آب شود ابر پرده غیبت

          رخش نگین خاتمی آن ده و چار است

عزیز دل زهرا ، عزیز حیدرو احمد(سلام الله علیهم)

          تورا به هر سه آنها که قلب مابه فشار است

اگر کسی دید جمال طلعت مهدی(سلام الله علیهم)

          سلام مارساند و گوید که حال ما زار است

به انتظار نشسته که نه ایستا ده ام بر پا

          فدای جان تو مولا، کنیز تو بیمار است.

شعر از : خانم لطفی

چه مهم است که این بنده ناچیز تورا بستاید

یا که شعری بسراید، در دل بگشاید

تو فرا تر ز زمانی و زمین جای تو نیست

رویی بنمایی که دیدار تو غم بزداید

حضرتت وعده حق است

بیا آقا جان قبل از آن که خبر مرگ مرا برباید

شده ناموس بشر دستخوش حرص و هوی

مرد خواهم که ره دین خدا پیماید

کار از کار گذشته است وبلا پی در پی

شرق و قرب کره خاک به خون بنماید

به فدای قدمت جان جهان مهدی جان

تا تو از ره برسی عیسی مریم آید.

شعر از : خانم لطفی